Зајакнете ги вагиналниот и уринарниот отвор и зголемете го сексуалното возбудување со кегеловите вежби

Како што ситните детали го прават животот убав, така и здравјето е сочинето од мали промени кои без попречување на дневната рутина можеме да ги воведеме во секојдневицата. Една од најреволуционерните ситници која битно ќе влијае врз здравјето се Кегеловите вежби, за кои не е потребна никаква опрема и кои се изведуваат со малку поголем труд и сила. Кегеловите вежби се за поголемо возбудување за време на секс, тие го јакнат тонусот на вагината по породувањето, но и ја спречуват несаканата инконтиненција или несакано испуштање на урина во подоцнежните години.

Овие вежби го добиле името по гинекологот Арнолд Кегел, кој во својата ординација во 50-те години на 20 век честопати ги слушал поплаките од неговите пациентки, кои по породувањето имале чести проблеми со контролата на мокрењето, со сексуалните односи поради ослабениот мускулен тонус, како и со паѓањето (descensus) и испаѓањето (prolaps) на матката, мокрачното бабуле и ректумот, посебно кај жените во позрели години. По неговото истражување на инконтиненцијата, тој заклучил дека поголем дел од овие пациенти имале слаби мускули на вагината т.н. musculus pubococcygeus. Со цел да им помогне, го развил системот од вежби за јакнење на тие мускули.

Мускулите на дното на карлицата имаат облик на бројот осум, како да се кружно замотани околу вагиналниот и уринарниот отвор напред и аналниот назад. Мускулите на карлицата работат како една целина. Кегеловите вежби, или вежби за мускулите на долниот дел на карлицата, ги јакнат двата кружни мускули (сфинктери) кои го контролираат минувањето на урината и стегањето на вагината. Овие вежби вклучуваат повлекување и вовлекување на овие мускули. Јакнењето на овие мускули овозможува враќање на тонусот на мускулите на вагината по породување, задржување на урината кај постарите жени, но и јакнење на сексуалното уживање, со оглед на тоа што Кегеловите ја подобруваат циркулацијата во гениталната област, а со тоа и делувањето на сексуалното возбудување.

Развивањето на силниот пубококсигеалниот мускул го зголемува протокот на крв во карлицата, а со тоа и отпорноста на инфекции на уринарниот тракт. За време не вежбањето важно е да се открие, односно да се почувствува, каде се наоѓаат тие мускули и како да се придвижат со Кегеловите вежби. Најлесно ќе ги откриете веќе при првото следно мокрење. Обидете се да го прекинете млазот на урината. Во тоа ќе ви помогнат токму мускулиите на дното на карлицаа, кои се стегаат при изведување на вежбата. Важно е да се активираат вистинските мускули, бидејќи Кегеловите вежби не се ефикасни ако мускулите на стомакот, колковите или задникот не се стегаат истовремено со стискање во областа на вагината.

Постојат неколку варијации на Кегеловите вежби, но за благотворно влијание ќе биде доволно секодневно да ги правите оние наједноставните. Стегнете ги мускулите на вагината и задржете ги во таа состојба три секунди. Опуштете се. Повторете. Исправноста на вежбава ќе ја проверите така што ќе ставите два прста во вагината, малку ќе ги раширите и ќе ги стиснете нејзините мускули. Ако почувствувате дека мускулите околу прстите се стегаат, тогаш вежбата е правилно изведена. За да бидет сигурни дека истовремено не ги стегате и мускулите на стомакот, ставете ја другата рака на долниот дел од стомакот, кој треба да биде мек на допир и опуштен. Постепено треба да се зголемува задржувањето на стегнатиот мускул додека не се изброи до десет. Треба да правите по пет серии од вежбите трипати на ден.

Втората вежба ја правите така што ќе ги стегате и ќе ги отпуштате musculus pubococcygeus мускулите колку што можете побрзо. Како и кај сите тренинзи за јакнење на мускулите, и кај Кегеловите вежби треба внимателно да ги исчекувате резултатите. Најдобро ќе ги воочите промените по шест до осум недели на секојдневно вежбање. Колку почесто и поправилно ќе ги изведувате вежбите, толку повеќе ќе имате корист од нив.