5 хормони кои управуваат со апетитот

Хормоните во нашето тело делуваат како гласници, пренесувајќи пораки од една до друга клетка, па така влијаат врз различни аспекти од нашето однесување, расположение, сексуалната желба, па и апетитот. Регулирањето на апетитот е многу сложен процес кој вклучува интеракција на мозокот и неговите невротрансмитери, желудникот, цревата и ендокрините хормони.

Кога се работи за гладот, во игра се неколку хормони кои уравуваат со нашата желба за храна, а пет од нив се најважни. Иако не сакаме во целост да ги отстраниме, целта е да се обезбеди нивното оптимално функционирање пред чувството на глад да ве натера да го нападнете фрижидерот или да се фатите за кутијата со колачи. Еве како можете да го прекинете тоа и да ги натерате хормоните да работат во ваша полза.

1.Инсулин, хормон за ,,складирање“

Неговата улога: Инсулинот е хормон кој го излачува панкреасот за да може да им овозможи на клетките да ја користaт гликозата (шеќер во крвта) за енергија и складирање. Тој и помага на гликозата да стигне до телесните клетки, каде согорува и се претвора во енергија, и на тој начин го регулира нивото на шеќер во крвта, а еден дел од храната воедно се претвора во маст и се складира. Инсулинот исто така го спречува разградувањето на масните клетки кои служат како секундарни чувари на енергијата.

При нарушена работа: Доаѓа до хронично зголемување на инсулинот, отпорност на него, метаболички синдром и зголемено чувство на глад и копнеење по храна, поради што постојано имате желба за слатко и скробна храна.

Што да се направи: Намалете го консумирањето на јагленохидратите за да го намалите нивото на излачување на инсулинот. Внесувајте доволно протеини и маснотии кои не го зголемуваат нивото на гликоза во крвта. Исто така, исфрлете ја фруктозата, која се поврзува со дебелеењето и инсулинската резистенција и вежбајте за да го поттикнете разградувањето на масните клетки.

2. Грелин, хормон на гладот

Неговата улога: Грелинот е еден од основните хормони одговорни за чувството на глад, бидејќи го стимулира центарот за апетит во мозокот. Се ослободува кога желудникот е празен и запира кога ќе дојде до ширење на ѕидовите на желудникот, поради што највисок е пред јадење, а најнизок еден час по јадењето.

При нарушена работа: Студиите вршени над дебели луѓе покажуваат дека циркулирањето на грелинот не се намалува по оброкот, поради што мозокот не прима сигнал дека треба да престане со јадењето.

Што да се направи: Одбегнувајте бели јагленохидрати, шеќер, посебно слатки напитоци кои само го засилуваат чувството на глад без ширење на ѕидовите на желудникот. Јадете протеини при секој оброк, посебно за појадок, за да го поттикнете чувството на ситост.

Лептин, хормон на ситоста

Неговата улога: Лептинот се излачува првенствено од масните клетки, а неговата функција е да му сигнализира на мозокот за количината на достапни масни клетки. Со тоа му кажува на мозокот дека потребите на организмот се подмирени и дека треба да се намали вносот на храна, со што го спречува прејадувањето.
При нарушена работа: Поради потешкотии во сигнализирањето, мозокот тогаш ги игнорира сигналите за ситост, оставајќи не ,,гладни,, дури и по имањето оброк. Ваквото нарушување на метаболизмот се поврзува со дебелината, хронично зголемено ниво на инсулин и воспаление.

Што да се направи: Да се одбегнува храна која поттикнува воспаление и да се обезбедат доволни количини омега-3 масни киселини. Водете сметка и за квалитетот на сонот, бидејќи недостатокот на сон е поврзан со падот на нивота на лептинот. Редовно вежбајте, посебно вежби со умерен до висок интензитет, кои ја зголемуваат чувствителноста на лептинот и можат да помогнат во оптималното оддржување на неговите нивоа.

Колецистокинин (ЦЦК)

Неговата улога: ЦЦК го произведуваат клетките во гастроинтестиналниот тракт и во нервниот систем. Овој хормон делува на жолчното ќесе преку стимулирање на неговите контракции како и врз панкресот преку излачување на ензими за варење на храната, исто така, тој го забавува празнењето на желудникот, поради што го продолжува чувството на ситост.

При нарушена работа: Синдромот на иритабилно црево (ИБС) може да предизвика прекумерно создавање на ЦЦК, поради што се има чувство на недостиг на енергија.

Што да се направи: Почетните студии покажуваат дека директната интеракција помеѓу ЦЦК и протеините допринесува за чувство на ситост. Маснотиите исто така го активираат ослободувањето на ЦЦК, а влакната можат да го удвојат неговото лачење.

Кортизол, хормон на стресот

Неговата улога: Кортизолот е хормон на стресот кој го лачат надбубрежните жлезди како одговор на телото на опасност или траума. Иако може повремено да обезбеди зголемување на енергијата и будноста, тој исто така може да ја поттикне желбата за намирници со висок уддел на прости јагленохидрати или за нездрави масти.

При нарушена работа: Хронично зголеменото ниво на кортизол може да доведе до прејадување и зголемување на телесната тежина. Тогаш калориите се ,,лепат,, за нас, посебно на делот од стомакот, поради што високите нивоа на кортизол се поврзани со стомачните маснотии кај жените.

Што да се направи: Раководете со нивоата на стрес преку медитација, телесни вежби и добар сон. Јадете по три избалансирани оброци дневно, составени од протеини, влакна и зеленило.