Тренинг рутината на Рич Гаспари

Хани и Гаспари биле партнери во вежбањето во 1984 година, годината кога Хани го освоил својот прв Sandow. Следните седум години, како што Хани собра уште седум Sandow трофеи, Гаспари постојано го следел, завршувајќи три пати како директен финалист на Олимпија натпреварите (1986-1988). И додека тој не се надевал да ја достигне латаралната широчина на Хани, овој посветен бодибилдер бил решен да го победи шампионот во мускулната развиеностпрекуразвој на грбните мускули и нивна перфекција до детали.

За таа цел, вежбите кои ги практикувал за грбот се фокусирале на сите детали кои другите ги превидувале, не само на задните главни мускули, туку исто така и на ‘рбетните еректори, трапезоиди и задните делтоиди. (Вежбите за задните латерални мускули не се вклучени во нашиот пример подолу за неговата рутина, но тие обично се прават пред мртвото дигање.)

Тежините биле максимални, паузите биле минимални, а интензитетот многу висок. Гаспари никогаш не успеал да го стигне Хани, но успеал да ги надмине структурните ограничувања и да стане еден од најдобро развиените бодибилдерина 80-тите години (задна ложа и двоен бицепс) и за три години, успеал да стане вториот најдобар бодибилдер во светот.

Рутината на Гаспари за вежбање на грбот од 1988 година:

Предни pulldowns, 3 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 115 килограми

Обратни pulldowns, 3 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 100 килограми

Седечко веслање со кабли, 3 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 135 килограми

Еднорачно дигање тегови, 3 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 90 килограми

Серии со тегови, 4 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 165 килограми

Мртво дигање, 3 сета, 10-12 повторувања, максимална тежина 225 килограми

Екстензии на грбот, 3 сета, 12-15 повторувања, максимална тежина 20 килограми